Bir gün 12-13 yaşlarındayım, blue moddayım, anneme şöyle dedim, “öyleyse ben de öleyim.” Bekliyorum ki annem, “benim oğlum nasıl ölür, Agu,bucu,cugu “desin. Annemse, bir saniye geçirmeden, bu lafı etti, “yaşamaya hüneri olmayan ölsün”. Sesi, odada yıllarca yankılandı durdu, ben de bir hüner edinmek zorunda kaldım.