az önce birisi kuş diyince aklıma geldi
küçükken annem kışın yuvasında karın üstüne düşen bebek kuşları alıp kurulayıp besleyip yün iple kuşun ayağını elinin serçe parmağına bağlayıp onla uyuyormuş üstüne yorgan çekip. neyse ne zaman böyle yapsa sabahında ipin ucu boş oluyormuş anneside kedi yemiştir diyormuş
neyse kapısını falan kilitlesede kayboluyormuş annesi kapıyı ben açtım sabah o zaman kedi girmiştir diyormuş
2 bayram önce bütün sülale kahvaltı yaparken bu konu açıldı ( terasın yanında yumurtadan çıkmış yavru güvercinler vardı da konu ordan açıldı) neyse ananem şey dedi ''belki deden yiyordur'' cesur yürek filmindeki william wallece in ihanete uğradığı andaki gibi bir yüz ifadesi takındı annem böyle. bu özel anımı sizle paylaştım lütfen küfür etmeyin ;)
ilgili sahne
say neyse again, i dare you motherfucker, say neyse one more goddamn time!!!
