facebook'ta gördüm, hoşuma gitti paylaşayım dedim
Az önce yaklaşık 15-20 tane antep fıstığı yemiş olmama rağmen son bir tanesini açmayı başaramadım. İçimden gelen sese kulak vererek inanın ki onu açmak için çok uğraşmadım, doğru mu yaptım bilmiyorum ama pek bir çaba sarf etmedim. Çünkü kendimi bir an için onun yerine koydum, onun gibi düşündüm. Neden ayrılmamıştı acaba kabuğu, belki yenmek istemiyordu? Belki de bu yüzden insanlar ile, dış dünya ile bağlantısını tamamen koparmıştı. Soyutlamıştı bir şekilde kendini, bunu başarmıştı...
Oysa diğer 15-20 tanesi öyle değildi, hiç zorluk çıkarmamışlardı bana. Peki buna ne demeliydi? Kapatmıştı kendini sımsıkı, iğne ucu kadar bile bir aralık yoktu. Son kez elime aldım, biraz baktım ona. İnatçı bir hali var gibiydi, mutsuzluğu hadsafhadaydı. Kesinlikle evet, mesele sadece arkadaşları gibi yenilmek ile alakalı değildi. Kimsenin bilmediği bir derdi mevcuttu bence, bir şeylerle mücadele halindeydi. Belki de kendisiyle cenk ediyordu, benim ise böyle bir durumda bu savaşa müdahil olmamam gerekiyordu...
Ondaki azmi fark edince gözlerimin dolmasını engelleyemedim, fazla düşünmeye gerek kalmamıştı. Artık belli olmuştu ki, antep fıstığı benim gibiydi işte. Aramızda pek bir fark yoktu, ben sanki onun vücuda getirilmiş haliydim. Başkalarının yaptıklarını ben ona yapamazdım, çünkü onu sadece ben anlayabilirdim. Ortada yaralanmış bir ömür vardı, yaralanmış bir ömre darbe vuramazdım ben. Kendisine yapabileceğim tek iyilik bu olabilirdi. Çünkü dik durmayı, ayağa kalkmayı kendi başına öğrenmeliydi. Öylece geri bıraktım kaseye, duruyor bir başına. Yemedim onu, yiyemedim işte. Madem öyle istiyordu, yalnız kalmalıydı, olacaklar ise onsuz olmalıydı...
Son olarak sana bir şeyler söylemek istiyorum antep fıstığı. İnsanların bana kendi kendine yada bir antep fıstığı ile konuşuyor gözüyle bakması, bu yüzden bana deli muamelesi yapacak olmaları umrumda değil. Çünkü sen saygıyı hak ediyorsun, sana büyük saygı duyduğumu özellikle belirtmek istiyorum. Ben belki bir antep fıstığı eksik yemiş olabilirim ama büyük bir dost kazandığıma inanıyorum. Eminim bir gün yine karşılacağız seninle. Biliyorum ki sen ayağa kalkmış, güçlü bir şekilde karşıma çıkacaksın. Ben hala mutsuz olsam bile sen mutlu olacaksın, bunun için elinden geleni yapacaksın. Beni hiç düşünme, takma kafana. Ben yolumu iyi yada kötü nasıl olsa bulurum. Hayata karşı dik duruşundan asla vazgeçmemen dileğiyle, elveda sevgili antep fıstığı. Kendine iyi bak yalnız dostum, hoşça kal, esen kal...