Ben 35 yaşında liberal görüşlü bir insanım.
Şuana kadar Ak Parti'ye ve Tayyip Erdoğan'a karşı içimde hep nefret vardı.
Erdoğan'ın gitmesini istiyordum, hele bir gece 10 dan sonra içkiyi yasaklamasından sonra nefretim iyice arttı.
Hep gitmesini istedim, ta o darbe gecesine kadar, seçimle gitmiyorsa darbeyle gitsin istiyordum.
Trt de spiker ordu yönetime el koydu dedi, Benim içimden bir şey koptu.
Yıllardır olmasını istediğim şey olmuştu, ama huzursuzdum.
Sokaklardan gelen sesleri duyunca dışarıya çıktım, baktım herkes akın akın arabalarına koşuyor korna sesleri Allahu Ekber seslerini duyunca korktum savaş mı çıktı noluyor amına koyayım dedim.
Milletin telaşını gözlerindeki öfkeyi görünce korktum bu işin içinde bir iş var dedim eve dönüp tv izlemeye devam ettim.
Erdoğan milleti meydanlara çıkması için çağrı yapıyordu ama o daha çağrı yapmadan millet sokaklara çıkmıştı zaten, gözümle gördüm.
Sonra bir baktım TV'ye TRT basıldı, ateş eden askerleri gördüm havaalanları boğaz köprüsü insanlarla doldu taştı üzerlerine gelen tanklara kafa tutanları, tankın altına yatanları, havaalanında kafasını cama geçirip cumhurbaşkanı için ağlayan insanları tankı durdurup üzerine binip tankı kışlaya götüren adamları, darbecilere geçit vermeyen kadınları , bağıranları tekbir getirenleri, koskoca tankları jetleri geri püskürten insanları gördüm, kıyamet kadar insan vardı sokaklarda.
O anda tam orada bende bir değişiklik oldu. Bunun vatan mücadelesi olduğunu, milletin iradesine karşı yapılan bir darbe olduğunu anladım .
Geçte olsa bir şeyi daha anladım. Tayyip Erdoğan giderse vatan gider ülke gider millet gidermiş, doğruymuş yemin ederim rahat batmış bize.
Bu Gezi olaylarında insanlara dışarıya çıkmayın çağrısı yapıp, yüzde elliyi evlerinde zor tutuyoruz derdi Erdoğan. Ben de bize göz dağı veriyor, senin seçmenin sünepenin teki, dışarıya çıkacak yurek varmi onlarda der, adamları küçümserdim.
Şimdi anladım o adamlar ölümü bile göze alarak çıktı dışarı. O adamlar 250 şehit verdi ama yine de bir tek sitem, bir tek kötü söz çıkmadı ağızlarından.
Bizimkiler Berkin Elvan için ortalığı yakıp yıkmıştı, ben de bizim çocukları kahraman zanneder övünürdüm onlarla.
Yemin ederim o gece o meydanlarda canlarını ortaya koyarak mücadele edip hepimizin geleceğini kurtaran o insanların hiç tiksinmeden tek tek ayaklarını öperim şuan.
Adamlar, Abdülhamid'i öldürdünüz sustuk,
Menderes'i astınız yoktuk,
Özal'ı zehirlediniz yoktuk, ama ERDOĞAN'ı yedirmeyiz derken çok ciddilermiş.
Ben hep, öylesine diyorlar zannedip dalga geçerdim. peh peh peh ateş olsanız cürmünüz kadar yer yakarsınız derdim. O gece anladım bu adamlar dünyaya meydan okuyacak hatta yakacak kadar güçlü ve kararlılar. Vallah da destan yazdılar billah da destan yazdılar.
Tayyip Erdoğan'ın yanında ona çok bağlı halkı var, ama bunun dışında çok güçlü bir şey daha var onu koruyan.
İşin en güzel yanı, birden o partili şu partili demeden hepsinin bir anda toplanmasıydı diğer sağcılar da vardı sanırım birlik olmaları ayrı bir güzellikti. Zaten ben bu olanları milletin kahramanca mücadelesini tv'de izleyince hüngür hüngür ağladım, buna çocuklarım şahittir.
Orada dedim bundan sonra ben ya fetoş'un yanında yer alıp vatanımı bu köpeklerle bölüşecem, ya da Erdoğan'ın ve milletin yanında yer alıp ülkemde özgürce yaşamaya devam edecem..
Eskiden nefret ettiğim birine hiç kimseye olmadığım kadar hayranım şu an, helal olsun herkese.
Bundan sonra benim de bir partim yok, her zaman yanınızdayım.