@tequilacation: bukowski abii off nasıl açılmaz uff süper offf çok köşeli woow.
tanrı aşkı yarattığında çoğu insana yaramadı bkz.ben ve senin yatakta uzanmış halini yarattığında ne yaptığını biliyordu ve tüm kutsal evrenin üzerine boşaldı. evet evet bilmek istersiniz diye düşündüm.
Kapasitesiz, yüzeysel salağın biridir şiirlerinde bolca fahişe, am, göt, meme, alkol geçtiği için bizim entel gözükmeye çabalayan gerizekalılar okur aynı sınıfa mensup kızlar da küçük iskender ve oğuz atay okur tek nedeni baudelaire, borges, edgar allan poe okuyup zevk alabilecek kapasiteye sahip olmamalarıdır.
Yalnız sarhoş babasının onu her gece dövmesi ile ilgili bir belgesel izlemiştim adam diyordu ''ya şair olacaktım ya katil(başka bir şey de olabilir)'' o kısmına üzülmüştüm
mainstreet caddesindeki et paketleme fabrikasında çalışıyordum. fabrikanın tam karşısında bir meksika barı vardı. iş çıkışlarında oraya giderdim. meksika barları her zaman daha iyidir. üstün başın et, kan, sidik kokar ama kimse seni umursamaz. bara oturdum bir viski alıp yudumlamaya başladım. marty beni görünce birlikte oturduğu kadının yanından kalkarak bara geldi. köstebek bakışlı kırık burunlu çirkin bir adam olan ... ...* değildi ama görmüş geçirmiş biriydi ve tanrıya şükür şair değildi. biraz at yarışlarından konuştuk. masada yanından ayrıldığı hatuna hey. stella çabuk buraya gel seni biriyle tanıştırıcağım diye seslendi. bu charles bukowski. iyi bir şairdir dedi. öyle mi? şairlerin neye benzediğini çok merak ederdim diye geveledi stella. bar kapanana kadar içtik marty, stella ve ben. sonra hep beraber eve gittik stella, marty, ben bi de bir şişe skoç. ben raftan iki bardak alırken marty ve stella kanepeye oturdu. içkileri bardaklara doldurup içeri geçtim. bardaklardan birini stellaya verip birini kendim aldım. bacak bacak üstüne attığında oturduğum yerden pembe kilodunu görüyordum. marty kendisine bardak getirmediğim için bozuldu ama önemsemedi. dolaptan bir bira almak için içeri gitti. stella dedim hank dedi. şahane görünüyorsun diyerek yanına oturdum. iyiden iyiye kafayı bulmuştum. dünyanın en büyük şairiyim dedim ve eteğini kiloduna kadar sıyırdım. ve seni bir makina gibi düzmek istiyorum bebeğim diye ekleyerek boynunu öptüm. mutfağı işaret edip marty dedi. martyi istediğimi sanmıyorum. hank sen sarhoşsun diye beni itti. k.çına bir morina balığı sokmak istiyorum diyerek ona karşı koydum. stella güçlü bir kadındı ve ben daha fazla karşı koyamayacak kadar sarhoştum.
iki gün sonra stellanın oturduğu daireye elimde bir şişe skoçla gittim. stella kapıyı yüzüme kapamaya çalıştı. ayağımı araya sokup kapıya yüklendim. içeri girdim umarım temiz bardağın vardır dedim. rafta diyip içeri gitti. iki bardak alıp yanına gittim. senden hoşlandım stella, gerçekten klas bi hatunsun dedim. neden pantalonunu çıkarıp rahat etmiyorsun hank dedi. sonra her şey gelişti. ikimiz de sarhoş olmuştuk, saçlarını yüzümde hissettim, etli dudaklarını öptüm. kamışımı tutup yarığına...
diye anlattığı anda abi tamam allahaşkına kafi bu kadarı. midem kalktı diyerek kestim ve içeri masama gittim. atlantic monthly dergisine yollamak üzere bikaç şiir kaleme almak için masama oturdum. .mına koyayım insan belledik yazar belledik. iki çift laf konuşalım da ufkumuz açılsın dedik, ayı çıktı. ulan insanın bi özeli olur. ne geniş adammış bu böyle! diye kendi kendime söylendim. kelimelerle sevişiyor, imgelerle boğuşuyordum ama kafamdaki şiiri bir türlü kağıda aktaramıyordum. içerden öğürme sesleri geliyordu. gittim baktım öküz gibi lavaboya kusuyordu. kapıya tutunarak banyoya kafamı uzattım. abi iyi misin diye sordum. iyiyim diyerek kafasını kaldırdı lavabodan. kusmuklu çoraplarıyla içeriye girmek için yeltendi. dur, çıkar şu çoraplarını girme içeri böyle her yeri batıracaksın dedim, çıkarmaya çalışırken yere düştü. çoraplarını çıkardım içeri taşıdım. dur abi ben sana bi kahve yapayım ayılırsın dedim büyük ustaya siktir, bok diye bana vurmaya çalıştı. kahve pişerken bi sigara yaktım dertlendim. her gece içip içip beni dövüyor diye kendi kendime dert yandım. göz yaşlarımı silip elimdeki kahveyle içeri gittim. bi bira açmış oturuyordu, küllükteki yarım puroyu da yakmış hiç bişey olmamış gibi oturuyordu. kahveyi kendim içip insan gibi konuşayım belki düzelir diye söze başladım. abi bak bu evde köpeği bağlasan durmaz. şu sigarayı içtin mi küllüğü böyle dolu bırakıp yatılmaz. koy bi poşete ağzını bağla çöpe at. koku yapar sabaha kadar çok zor bi iş değil. bu yaştan sonra bunları ben öğretmiyeyim dedim. beni tanıyan herkesin sana söyleyebileceği gibi makul biri değilim umutcuğum. kötü adamı sevdim hep, kanunsuzu, hergeleyi. ümitsiz adamları severim, adi kadınlardan hoşlanırım, çorapları yırtık, makyajları akmış, sarhoş ve küfürbaz kadınlardan diye devam edecekti ki, oğlum bak bu senin gittiğin yol yol değil. ben insan ol dedikçe abartıyorsun. bi gün g.tünden pıçaklıyacaklar seni yollarda sonra ben uğraşcam hastanelerde. ama yoook. senin havan dışardakilere değil, bizim gibi üniversiteli abazan çocuklara. ulan gel de bizim mahalleye yaz; ona buna hallendim, sonra çarşafla silindim diye g.tün yiyorsa düdük. iki günde aklını alırlar. seninle eve çıkan kafamı skeyim hank dedim.
sonra atlantic monthly için yazdığım şiir ve takıldığım kısım aklıma geldi. zaten hırsımı alamamıştım ağzına bi tokat atıp, lan oğlum kanıksamakın ingilizcesi ne? bi türlü aklıma gelmiyor, bi işe yara .mına koyduğum ayyaşı diye bağırdım.