uzaylı bir türün üniversite öğrencileri dünyaya ziyarete geliyor ama görünmezler insanların yaşamlarını izliyorlar
sonra aramızda dolaştıkları anlaşılıyor herkes elinde bıçaklarla havayı kesip biçiyor yakınında uzaylı varsa kaçsın diye
ben yaparken yanlışlıkla bir uzaylıyı öldürüyorum ama görünmez ve kaçıyorum
babam tek başına bir evde yaşıyor sarhoş onu bizim eve çağırıyoruz anlatıyoruz baba uzaylılar dolaşıyor aramızda birlikte duralım diyoruz
babam geliyor yeniden eskisi gibi kavga etmeye başlıyoruz evde
dünyada herkes evinde uzaylı var mı yok mu diye evinin odalarınında havayı bıçakla tararken yanlışlıkla bir kaç uzaylı öldürüyorlar
bu sefer uzaylılar kızıyor ve hastalık yaymaya başlıyorlar yaydıkları hastalık ishal herkes ishal olmaya başlıyor
annemi çekip anlatıyorum anne sürekli bıçakla gezip onları kızdırmayalım sadece gündelik yaşamı gözlüyorlar hepsi üniversite öğrencisi bizi
öldürmeyecekler diye annem ikna oluyor
sonra annem ve teyzemler bir evde toplu durmaya başlıyorlar ben evimde yalnızım dolabın kapağını açarken yanımda bir hava akımı hissediyorum '' orada olduğunuzu biliyorum lütfen bu evden çıkın'' demeye başlıyorum korkup odanın köşesinde cenin pozisyonunda ağlamaya
başlıyorum görünmez uzaylılar ben cenin pozisyonunda ağlarken bana ellerini uzatıp kafamı okşuyorlar '' sana zarar vermeye gelmedik'' diyorlar
sonra uyanıyorum
film gibiydi ya çok uzundu bir an rüyadan hiç çıkamayacağımı sandım sanki 5-6 saat sürdü rüya hayatımda hiç bu kadar uzun rüya görmemiştim