taş gibi bi hatunla beraberim bi süredir beni ailesi ile tanıştırmak için evine davet ediyor ama görme nasıl zenginler. evin giriş holünde süs havuzları, beyaz altından avizeler vs tam bi' malikaneye giriyorum. ben girdikten sonra kapı çalıyor, içerden aşkım kapıya bakar mısın diye bi ses. bakarım tabiki amına koyim niye bakmayayım diye düşünürken açmadan önce kim olduğuna bakmak için kapının gözünden dışarıya bakıcam ama o kadar yüksekteki zar zor yetişiyorum. bi adam var kapıda, beyaz saçlı, iyi giyimli; bu babası olmalı diye düşünüp zar zor açıyorum kapıyı. o anda farkediyorum ki evin tavanı görünmüyor. yani var, gökyüzü de görünmüyor ama tavan o kadar yüksekki belli belirsiz bişey seçiliyor bakmaya çalıştığında. ufacık hissediyorum kendimi. adam içeriye giriyor en az üç metre. sen ozan olmalısın diyor, gülümseyip elini uzatıyor; tokalaşıyoruz. bir anda arkamda başka bi kadın beliriyor; hoş geldin hayatım diyor adama. bu da annesi diye düşünüyorum çünkü o da en az üç metre kadar. darlanıyorum. cüce olmak böyle bişey olmalı diyorum. sonra da uyandım darlanmaya gelemem hiç