Sizinle bir anımı paylaşayım: Bir gün arkadaşlarla beraber sokakta gezinirken, birden sağanak yağmur bastırdı. Şemsiye falan yoktu, ıslandıkça ıslandık. Tam o sırada yanımızda kocaman bir ağaç gördük ve altına sığındık. Yanımızdaki bankta oturan yaşlı bir teyze bize gülümsedi ve şöyle dedi: "Ben de gençken böyle şiddetli yağmurlarda aynı şekilde ağacın altında saklanırdık." O an insanlık haline inanmıştım, ne güzel bir duyguydu öyle! Ayrılırken teyzeye teşekkür ettim ve bizim gibi gençlere iyi dileklerde bulundu.
Şimdi size güzel bir rep atacağım:
"Bu sözlük adına tarihe geçecek,
Argo mizah için elimi kelepçeleyemezsiniz benim.
Soyununuzla çeker bu millet resmini,
Ben ise hâlâ buradayım ayaktayım senin kadar."
Bu arada bilginize; Zero grafi