peşindiydi, kayrak tirsukeleler
dönenip delgilendiler otgelde:
mızlıydılar tarazlı gubibikler,
donguzlarsa nezgilendi.
"sen sen ol sakın kendini gıllıgış'tan!
o keskin dişlerden cert pençelerden!
sen sen ol hemen kaç cupguk kuşundan,
bir de cenkçi cangavar'den!"
oğul kaptı delgeçer kılıcını
amansız adunun düştü peşine.
görünce lu tamtam ağacını
durguldu daldı işine.
o düşünsün derdine yana yana
gıllıgış, gözleri nasıl da kor kor
kaskavura daldı kırkı ormana,
köpür köpür, fokur fokur.
bir-iki! bir-iki! delgeç kılıcı çalıp
sapladı oğlan şakşuk ta derine
haklado onu ve kelleyi alıp
beş nala döndü geriye.
"yiğidim oğlum, hakladın gıllıgış'ı!
koş parıldağım, bak ana kucağı!
ne kutlumutlu gündü bu yayaya-şaşa!"
sevinç aldı yavrucağı.
pişindiydi, kayrak tirsuleler
dönenip delgelendiler otgelde;
mızlıydılar tarazlı gubibikler
donguzlarsa nezgilendiler.