belkide genlerimin ulaşabileceği en mükemmel insanı boş yere harcadım diye içim içimi yiyor. belki müthiş bir sanatçıyı veya süper zeki dünyayı değiştirecek devrim yapacak birini kaybettiğimi düşünüyorum. ama belkide doğabilecek en spastik çocuğu belki bu sayede temizlemişimdir diyede kendimi rahatlatmaya çalışıyorum. uff asla çocuğum olmayacak kurduğum hayallere bak. yalnız öleceğim :(
ayrıca böyle bi dünyaya çocuk mu getirilir amına koyım.
düşünsene sübyancının birinin eline geçtiğini, çocuğunun haşatını çıkarana kadar siker valla.