Kankeytom aylarca bedelli cikinca napcam abim kredi cekemez bana cektirecekler yarragi yiyecegim diye dert yandi, ben de ona kendisini bunun icin zorunlu hissetmemesi gerektigini, ailenin rastlantisal bir sey oldugunu, bireyin kendisi icin varoldugu anlattim durdum, gecen mesaj atti kredi cekmis, ne yaparsan yap insanlar kurtarilamiyor, kendini fedakar, cefakar, ozverili rolune o kadar adapte etmis ki bu rolu yasayacak, birkac ay sonra abisinin kredi taksitlerini odemediginden yakinacak ve ben bunun kader degil kendi secimi oldugunu soylemeyecegim bile cunku insanlik oldu artik, kismet deyip gececegim.
anne baba rastlantısal değil kardeş. sonuçta onların sikinden ve amından iniyorsun.
Aileni secme sansin yok ve ozel mulkiyetin devamini saglamaktan baska bi islevi de yok her insan yalnizdir kisi ailesinin sorumlulugunu degil kendi sorumlulugunu tasimalidir, herkes kendi kaderini degil kederini yasar yarim
Senin rolun de icindeki huznu bastirip komik olmaya calismak ama ikisini de beceremiyorsun
@got lalesi: anladığım kadarıyla aile kurmak için son fırsatı da kaçırmışsın. peki ya org ailesi? biz nolcaz. bize kim caps atıp şen şakrak entriler girecek? siktirme bunalımını. çabuk caps at
@zehyr: önceki evden yolladığın capslerde çeşitlilik vardı. şimdikiler hep aynı kerane temalı. buna bi çözüm bul
- bana çaresizlik mavalı atma. her şey bizim elimizdedir.
- elimizde mi? elimizde mi? öyleyse iyi dinle. ben on üç yaşındayken iki kişi tecavüz etti bana. ailem o herifleri yakalayacağı yerde, beni kurşunladı. namuslarını temizlemek için. sokaklara atıldım ben, süründüm. pavyonlara düştüm. ama her şey benim elimdeydi öyle mi? kocam sabah akşam hiç acımadan dövdü beni. üstelik de beni kurtarmak için evlenmişti. bütün bunları ben mi yaşamak istedim? kim bana bunların hesabını verecek? asıl sen bana maval atma öğretmen! bak kızıma da aslanlar gibi bakıyorum işte. istediklerimiz olmuyor. ne yapalım? kısmetimize bu kadar düşüyorsa yapacak bir şey yoktur. melek de ona ne veriliyorsa onu alacaktır.
"bireyin kendisi için varolduğunu" :))
aileleri terkedince, sevgilileri mendil gibi kullanıp kenara atınca birey, varolmak, burjuva gibi kavramlara sarılıyorlar. insan gerçekten üzülüyor.
Oysa gönül isterdi ki mutlu bir ailesi olsun. Beraber piknik bile yapabilsinler...
