"baba,
mektup elinize gecmi$ oldugu zaman aranizdan ayrilmi$ bulunuyorum. ben ne kadar "uzulmeyin" desem yine de uzuleceginizi biliyorum. fakat bu durumu metanetle kar$ilamani diliyorum. insanlar dogar, buyur, ya$ar ve olurler. onemli olan cok ya$amak degil, ya$adigi sure icinde fazla $eyler yapabilmektir. bu nedenle ben erken gitmeyi normal kar$iliyorum.
ve kaldi ki benden once giden arkada$larim, hicbir zaman olum kar$isinda tereddut etmemi$lerdir. benim de etmeyecegimden $uphen olmasin.
...
annemi teselli etmek sana du$uyor. kitaplarimi kucuk karde$ime birakiyorum. kendisine ozellikle tembih et. onun bilim adami olmasini istiyorum. bilimle ugrassin ve unutmasin ki bilimle ugrasmak da bir yerde insanliga hizmettir.
...
yaptiklarimdan en ufak bir pi$manlik duymadigimi belirtir, seni, annemi, agabeyimi ve karde$imi devrimciligimin olanca ate$iyle kucaklarim."
ve yusuf aslan, babasina yazdigi mektupta $u sozlere yer vermi$tir;
"sevgili babacigim,
bu mektubu aldigin zaman ben ebediyen bu dunyadan goc etmi$ olacagim. ne kadar sarsilacagini tahmin ediyorum. bir bucuk yildan beri benim yuzumden nasil uzuntu icinde oldugunuz belli. bu son olayi da metanetle kar$ilamanizi sadece dileyebiliyorum.
...
elbette ki, yillarca emek verip yeti$tirdigin bir oglunun, bir gunde oldurulmesi kolay goguslenecek bir olay degildir. fakat, siz benim ne icin, kimlere kar$i mucadele verdigimi biliyorsunuz. ben, bu acidan rahat gidiyorum. sizlerin de bu bakimdan rahat ve huzur icinde oldugunuzu, olacaginizi biliyorum.