Şu sıralar bir bok parçasına özeniyorum. Bir sigara sardım. Her tütün parçasına sana okuyamadığım şiirlerimi yazdım. Bir damla şarabım kalmıştı. İki damla da olabilir. Dipledim o iki damlayı. Şu sıralar çok çabuk sarhoş oluyorum. Midem berbat bir halde. Eşilmiş bir toprak gibi paramparça. Hep beceriksiz biri olduğumu düşünmüşümdür. İki damla şarabın etkisini hissedebiliyor musun? Oysa ki şu an ilk biranın hayalini kuruyorum. Boğazından, nehrin üzerindeki bir kayık gibi geçişini... O an mutluluğu hissedersin ilk kez dudaklarının bir kızın dudaklarına değmesi gibi. Günün her ilk birasında yaşadığını anlarsın. Gecenin sonunda kalan şarabını diplerken de öleceğini hatırlarsın. İlk biramda sen yokken kalan şarapta hep sen varsın yaşamımda değil ölümümde hatırlanıcaksın belki de yaşarken değil öldüğümde yanımda olucaksın.
oh oh negzel yakinda sozlugumuzde bir intihar olayi daha yasanacak demek ki. umarim acilar icinde titreyerek olursun