insan kanı emmekten, öksüz yetimlere gözyaşı döktürmekten mütelezzi olan haris, 600 senelik muhteşem, muzaffer bir milletin tarihini, ecdadının namusunu lekeleyen o insan kıyafetindeki canavar, istanbul'da avcı taburlarını iğfal ettirmiş, para mukabilinde namuslarını satan o alçaklar da sâir mutaskerleri cebren ...isyanlara iştirak ettirmişler, orada ne kadar hamiyyetli kardaşlar, ne kadar genç mektepli zabitler varsa cümlesi birer suret-i kat'iyyede şehid ediliyorlar.
işte, bu şühedânın içinde âsâr-ı tevfik zırhlısı kapudanı ali kabûlbey de var. istanbul'un erbâb-ı namusu pencerelerden bile bakmaya cesaret edemiyorlar. makarr-ı hilâfet kan ağlıyor. payitaht bizden, ordudan, imdat bekliyor. vatan gidiyor, millet mahvoluyor. ne duruyoruz? bizde cesaret, bizde hamiyyet yok mu? işte ben, tekmil servetimi ordunun masârif- i iftihâriyyesine hayatımı da vatana feda ediyorum. hürriyetin istihsâli için benimle beraber istanbul'a gidecek içimizde çok kahraman var... öyle ise, ordu marşı çalarak ey!
ben vazgeçtim zeratulu tekrar o lamak istiyorum zehyrin şifresini hatırlarsam yapacam.