ilkokuldan yıllarımdı. çıkarsın okuldan götünden ter aka aka, bi de aklına o gelir, plastik minik çöp kovasına benzeyen kaplar, üstünde paraşüt bazında kapaklar, lastiğini açarsın, plastik kaşık kasar seni, yalarsın o sarı tozları, işte tam o an, nefes alamazsın, yapışmış ağzını açamazsın, daha bide arkadaşın bişey soruyo konuşamıyosun, yok yok bu son bi daha hayatta almam diyosun, ertesi gün aynı okul çıkışı yine aynı bakkaldasın, yapış yapış ağzın eve koşar lıkır lıkır suya kanarsın...