kendisini tanımasam da, ölüm haberiyle çok üzüldüğüm, (hiç abartmıyorum) acısını içimde hissettiğim genç insandır.
27 yaşında bir insan;
her şey üst üste gelmiş. bilirim hayat gerçekten acımasızdır. bir yandan toparlanmaya çalışırken, diğer yandan başka birileri darbe vurur. yapa yalnız kalırsınız. bazen ümidinizi kaybeder, tünelin ucundaki o meşhur ışığı göremez hale gelirsiniz... ben de yaşadım... hayatım darma dağın oldu...
ama, 27 yaşındaki su gibi duru ve güzel bir insan hayattan nasıl vazgeçer?
keşke, o motordan atlamak yerine kaçıp gitseydi. bazen, zaman akarken, insanlar koşuştururken, felaketler ardı ardına gelmeye devam ederken, hiç kimsenin bilmediği bir yere gitmek, kaybolmak, olaylara ve yaşanılanlara üstten bakmak iyi gelir. ama canlıyken, halen nefes alıyorken...
dilerdim ki, bu güzel ve genç insan halen aramızda olsaydı...
insan üzülüyor. bir yandan da bu boktan yaşama, bir türlü gerçekleşmeyen ilahi adalete kızmadan, isyan etmeden duramıyor...
mekanın cennet olsun, kerrigan... nur içinde yat...