yasam felsefem. ne kadar semaya yukselsem, ne kadar manevi bir onder olsam, ne kadar dunyevi arzularimdan arinirsam ariniyim, bi turlu kopamiyorum maddeden... aslinda hicbi seyin degeri yok, zaten kac kez sattim her seyi ama hala materializmin dibindeyim. saniyorum ki bazi molekuller icin her seye deger, hani bi arabayi satip parasini maddeye yatirsan o arabayi alip ilk kez surdugun andan daha fazla kimyasal salgilarsin. gercek duygular diye bir sey yok, varligimiz bile dogaya aykiri.
@cavci: aldim bugun, 26'si da randevu var yazdiricam bi kutu ama ne fayda?..
kackere daha ruhsal bir kaçış yaşayacaksın ki kaç kere daha kopamayacaksın kurduğun varsayımların halusunojenik gerçekliği. Yokluğun dayanılmaz hiçliği paranoyası. Of
kopsan neye tutunucaksin ki zaten? baglanmadan yasamak anlamsiz, neyi tercih edersen et bi seyler icin yasarsin hep. ben de bunun icin yasiyorum, gercekten de kutsal bir yasam amacim yok xd
yok bolum ne alicam xd oylesine anlatiyorum hani aksini dusunen varsa diye... suan icin zerre istek yok icimde, tamamen maddesel goruslerimle ilgili bir konu, yoksunluk belirtisi degil yani
