Hala salak orospu çocukluğu yapıp herşeyi duzeltebilirim diye mal mal ötüyordum düne kadar. Şükür ki sona geldiğimin farkına vardım. Mezarım kazılmış, tabutun içindeyim ama üstüme toprak atıldıktan sonra bile hayata tutunmaya çalışıyordum. Üstelik yaşamak benim için bu kadar sıkıcı, zor, gereksiz ve saçma iken. Herşey gözlerimin içinde bir parıltıda son buluyormuş demekki.
intihar notu olarak algılamayın lütfen. Sadece vedalaşmak istedim.