üzerimde derin bir mutsuzluk var saçma sapan şeylere üzülüyorum hayatta kalma azmim azalıyor :(
Nanking katliamını okuyordum geçen indirdiğim bir pdf den yüzbinlerce kadına çocuğa tecavüz etmişler sonrada iğrenç şekillerde öldürmüşler
sonra aklıma şey geldi look of silence belgeseli belgeselde şeyi anlatıyor 1 milyon endonezyalı solcu sağcılar tarafından iğrenç şekillerde öldürülmüşler işte orada bir adam vardı katliam gününü anlatıyordu ''yakaladığımız komünistlerin boğazlarını kesip kanlarını kaba dolduruyorduk sonrada ekipçe sırayla kovayı kafamıza dikiyorduk eğer içmeseydik delirirdik neyse beni lafa tutma namaza yetişmem lazım'' sonra işte katliamda öldürülen bir adamın annesi var şey diyor ''İlahi adalet yerini bulacak öteki dünyada'' aslında hiçbir ilahi adalet falan yok kadının çocuğunun palayla sikini taşaklarını kesmişler sonra defalarca bıçaklayıp dereye atmışlar bunu yapan adamlar şimdi çok zengin olmuş solcuların mallarını paylaştıkları için aralarında
aslında dünyanın en az vahşi döneminde yaşıyoruz sanırım ne savaş var ne bi şey
https://www.youtube.com/watch?v=cxdwEOpGknk
balkondaki koltuğuma oturup kahve sigara içeceğim :p