Neden diye soruyorum. Şu an kendimi tanımlayamıyorum biliyor musun şu an hiç olmamış gibiyim. Bu akşam taksime çıktım. Aklımda gözlerin dilimde ismin, gözlerimde silüetinle yürüdüm. Bir bara girdim. Dipledim tüm yalnızlığımla içkimi. El ele insanlar gördüm. Yalnızlığımla bir iki kelam edip gözlerimi kör ettim. İnan unutmadım seni, inan hala aklımdasım. Bir bira daha ısmarladım ve dipledim, merak etme senin yerine de içtim. Şu an o kadar kimsesizim ki. Bir hıçkırık tuttu. İnan sadece seni düşündüm, sadece seninle sarhoş oldum. Herkes eğleniyor. Eller hiç yalın değil. Ellerin üzerinde hep bir el var. İnan sadece ellerini tutmayı hayal ettim. Bir sigara yaktım. Nefesim kesilircesine çektim bir nefes. İnan sen yaşıyorsun diye yaşıyorum. Az önce bir kız gülümsedi bana. İnan sen yokken kimseye gülümsemedim. Dudaklarımda kesik bir yarayla çıktım bardan. Sokaklar aşıklarla ve de sarhoşlarla dolu. Evime doğrı yürüdüm. Cefakar tekelimde bir şişe şarap aldım. Unutmak istiyorum. Lütfen beni affet artık dayanamıyorum. Beni affet unutuyorum. Neden diye soruyorum neden unutuyorum. Yavşça açtım kapıyı. Sanki beni bekleyen biri varmış gibi sanki odamda uyuyormuşsun gibi... Nefes nefese attım kendimi odama. Bir sigara yaktım. Sanki son sigarammış gibi derin bir nefes aldım sigaramdan. Beyazıttan 30 liraya aldığım pikapıma dokundum. Biliyorum sarhoşum. Biliyorum duvarlar şu an en yakın arkadaşım. Sarıldım en yakın arkadaşıma. Bir plak yerleştirdim. Unutama beni. Beni affet. Şarabımı usulca açtım. Yalnız ve ve de beş parasızım. Beni affet duvarlarıma sarıldım. Unutma beni. Şarabımı yavaşça kaldırdım. Her şeyi unuturcasına şarabımı dipledim.