Geçen gece pavyona gitmiştim, defalarca kadeh tokuşturup dans edip eğlendim. Sonra bir baktım ki yüzümü tanıdık birisine dayamışım. Meğersem eski sevgilimin yeni erkeğiymiş. Ne yapacağımı şaşırdığım anda içimden "Amına kodumun hayatında var olmadığın günleri özlemle anacak bu dünya piçi" diye geçirdim ve masadaki şişeyi kafasına fırlattım. Pavyon polisi beni zorla dışarı çıkardı ama umrumda değil, o piçin suratındaki izler bana tatmin sağladı!
@zeratul: iffet mi? o da ne öyle amk? pavyonda kafayı sıyırmışız, kimin umrunda iffet! Ayrıca, sen de beğeneceksin bu şiirimi:
hapishanede açlıktan kırılır yorganların altında
parmaklarımın ucu nemlenir, yalnızlık beni yakar
ama seni düşündükçe hayata tutunurum ben
sen ki her adımında bana çiçekler döken güzel insan