rasullah efendimiz bir gün yolda yürüyormuş.
bakmış yerde kaza geçirmiş ölü bir adam yatıyor yerde, yediği pilavlar dışına çıkmış hemen köpek gibi 4 ayak üzerinde durma pozısyon almış köpek gibi koşup allahlaya allahlaya pilavın yanına gitmiş. pilav soğukmuş, rasullah pilavı yiyememiş ayağa kalkmış pilavları sigara tablasına koyup yoluna devam etmiş. karşısına bir dilenci çıkmış;
-abi ne olursun Ekmek parası,
-onun yerine pilav versem olurmu,
-olur tabi.
bunun üzerine rasullah cebinden pilavı çıkartıp dilenciye verir. dilenci pilavı yer ve ağacın arkasına gidip sıçar.
rasullah adamı dikkatli gözlerle izler. adam işini bitirdikten sonra arkasını dönüp gider fakat çok geçmeden cebindeki akçesini düşürdüğünü farkeder ve sıçtığı yere gider. sıçtıgı yere gittiğinde rasullahı görür ve rasullah boku didik didik ediyordur, sorar :
ya gözlerimin ruhu kalbimin nuru napıyorsun burada ?
rasullah :
pilavları ayıklıyorum der.
dilenci affına sığınarak sorar :
-ya rasullah niye ayıklıyorsun der.
rasullah :
-ben soğuk pilav sevmem de ondan!"