sene 96'mıydı neydi. tabi çoğunuzun anası babası sizleri yapmayla uğraşıyor o yıllarda. günde 1-2 tc askeri kaçırıyoruz. bir gün hasbelkader örgütün şark-kültür köşesinde kenshin'in mangasına rastlıyorum. bir asil kürt ağabey japoncadan kürtçeye çeviriyor. allahım ne kadar da mutlu oluyorum. r.kenshin şimdiki götü boklu mangalara da benzemez, okudukça okutturur kendini. hemen o günün akşamı küçük çaplı bir dojo kuruyoruz tahta sopalarla kürt çocukları eğitiyoruz, kültür ve geleneğe doyuyoruz.
serok öcalan ağladı mutluluktan, bu başlığı görünce
