dbakırda vojır isimli bi arkadaşım vardı. üç yıldır olduğu gibi geçen yaz da senelik uyuşturucumu almak için ziyaretine gittim. sağolsun beni oldukça iyi ağırladı. yakın zamanda yaptığı bi ziyaretten bahsederek "gabardan yeni getirdim" diyince, bi an bilincim somyada çakılı bedenime geri döndü. kafam daşşak gibi tabi o esnada. bir yudum su alıp çöle dönmüş köpüklü ağzımı yumşattım ve (nezaketen) koluma sildim. vojır bawoğ çok akıcı kırmançi lehçesi konuşur. her neyse güç bela anlayarak "vojır bawo çavemın çır kaçe?" yani kaça getirirsin diye sordum. vara dedi. arka bahçeye gittik ki bi de ne göreyim safkan bir karabaş kürd. zaxor şimdilerde üç buçuk yaşında. iyice de alıştı bahçeye. arada fulyaya dönünce huysuzlanıyor. bakımlı olmasına rağmen evde de biraz sorun yaratıyor. gecenin bi yarısı zılgıt çekiyor komşular falan. zaten biliyorsunuz bahçe olmayan yerde kürt beslemek zor iş.
edit: ananın amı