bu vaziyette iken kesinlikle şu kanıya varabiliriz; sevgilimin amı ayaklarımı yerden kesmekle kalmıyor, aklımın reflekslerini dahi kontrol ediyor ki bu hiç de şikayet edilecek bir husus değil bana göre, üstelik şu anımı paylaşmakta da bir beis göremiyorum: bir gün sevgilimin amını çok özlemiştim ve geçmiş zaman idi, geçmiş zamandan kastım 15 yıl. sevgilimle de buluşma olanağım yoktu. telefon açtım ve sevgilimden telefonu amına koymasını istedim. teknik olarak açıklayacak arkadaşlar vardır aramızda muhakkak, size şu kadarını söyleyeyim, o nokia 3310'dan sevgilimin amının kokusunu, görüntüsünü, dokusunu ve dahl tadını aldım. bu şu yaşıma kadar tanık olduğum en mucizevi anlardan biriydi. şefaat ya resulullah dediğimi ve ağzımın suyunu sildiğimi hatırlıyorum.
nerdesin sen orospu çocuğu seni çok özledim gittiğinden beri elim sikimde geziyorum