nerdeyse hepsi kankeytolarim. yoksa bu gidenler bizim yuzumuzden mi gitti diye dusunuyorum bazen ama sonra aynaya bakiyorum ve mutlu oluyorum.
bazen olmuyor. ne yaparsan yap. ne kalbine aklının sözünü geçirebiliyorsun; ne kalbinin yapmak istediğini yapacak cesareti bulabiliyorsun. aslında ana kahramanı olduğun hikayede tamamen sendne bağımsız bir senaryoyu yaşıyorsun.
öyle bir tükenme anı ki yaşadığın; sanki dünyayı yaşanılabilir kılmak icin yaptığın hiçbir şey işe yaramıyor. sen hiçbir şey beklemiyorsun, çünkü sadece filmlerde gerçekleşiverir büyük beklentiler. hiçbir zaman sevdiğin kadar sevilemezsin ya da sevildigin kadar sevemezsin. ya eksik kalırsın ya fazla gelirsin.