patriarkal ve kapitalist sistemin ürettiği aile yapısına uygun kadın bedenleri zaman içinde değişime zorlanmıştır. kadınlar farklı dönemlerin imge bedenine sahip olabilmenin eziyetine maruz kalmışlar ve hâlâ da kalmaktadırlar. yağın miktarı, hangi bölgelerinde ne kadar olması gerektiği idealleştirilmiş ve gerisi kadınların bu ideale sahip olmasının savaşını vermesine bırakılmıştır. kadınlar için bedenleri adeta kendilerini başkasının gözünden görerek ve bir kontrol mekanizması yaratarak bu sayede toplumun beklentilerini gerçekleştirmeye çalıştırdıkları, mücadele ettikleri, yabancılaştıkları bir nesneye dönüşmüştür. jennifer l. derenne, eugene v. beresin'in aktardığı gibi, örneğin 19. yüzyıl batı kültüründe ince bel modası yüzünden takılan korseler kadınların bedenlerinde organlarının yerinin bile değişmesine neden olacak deformasyonlar bırakmıştır. hatta korsenin neden olduğu eziyetin, dönemin feminist hareketlerini yönlendirici bir etkisi olmuştur. 20. yüzyılın başlarında kadınlar erkeklerin sahip olduğu haklara sahip olmak için kendi yağlarını azaltıp veya gizleme yöntemlerini geliştirmişlerdir. kadınlar saçlarını keserek, göğüslerini sargılarla gizleyerek adeta bir oğlan çocuğuna benzemiş ve hatta erkekler gibi sigara içerek erkekler ile eşit haklara sahip olabilmek için mücadele etmeye başlamışlardır. daha sonra 2. dünya savaşı yıllarında artan işgücü gereksinimini kadınlar karşılamaya başlamış ve boş zamanlarında spor takımlarında profesyonel olarak yer alan bedensel olarak güçlü kadınlar popüler olmaya başlamıştır. ancak savaş sonrası imge kadın bedini yine değişmeye başlamış ve kadının doğurganlığı temsil eden dişi bedeni gözde beden formu haline gelmiştir.
