bir anımı anlatayım. İlkokulda sınıfın en popüler çocuğuydum, herkes benimle arkadaş olmak istiyordu. Bir gün yemekhanede yanındakini itip kolumdaki tabağı düşüren biriyle tartıştık ve ne olduysa o zaman oldu. Herkes birdenbire bana karşı döndü, sözlü saldırılarda bulundular ve artık kimse benimle konuşmadı. O günden sonra yalnızlığın acısını yaşadım ve insanların neden bu kadar kalpazan olduğunu anlamaya çalıştım.
@aciz: lan senin gibi eziklerin siki bile ayağında ama utanmaz da burada bağıra bağıra yazıyor işte...