neredeyse bir yildir ıngiltere'de yasiyorum, bir aksilik cikmazsa birkac yil daha yasayacagim ama sonrasinda belli bir sure icin eger varsa gunahim kadar sevmedigim ulkeme geri donecegim gibi. ama o sure zarfinda o ulkeden siktir olup gitmek icin elimden geleni ardima koymayacagim. milyon tane neden sayilir zaten gitmek icin de az once sinirlerimi bozan haberle birlikte benim dun yasadigim bi olay bile yeter gitmek icin. once basima gelen olayi anlatayim bu arada anlatcagim olay gibi irili ufakli pek cok guzellik geldi basima burda yasamaya basladigimdan beri. daha alti yedi ay once, internetten yagmur botu aldim kendime. ayila bayila aldigim icin ilk gunler verdigi rahatsizligi fark edemedim ya da umursamadim, velhasil otuz gunluk iade suresini kacirdim ve cok agir oldugundan bundan sonra giyemeyecegim botlar elimde kaldi, benim 55 pound da gitti tabii cope. ebaydan satmaya calistim satamadim falan filan. bir hafta once bana botu aldigim marka memnuniyet anketi yollamis ben de yazdim soyle bilegimi acitti, cok agir hic memnun kalmadim ama 30 gunu de gecirdigimden iade icin basvurmadim dedim. dun telim caldi, telin ucundaki adam fiziksel sagliniza zarar verdigimiz icin cok ozur dileriz falan bir seyler diyor ama epey uzatti cok uzgunuz bir seyler. ben tesekkur ederim deyip kapatacaktim ki karsidaki ses, siz bu kadar mutsuzsaniz giyemezsiniz bu botu biz paranizi iade etmek istiyoruz, dedi. ben emin olmak icin dogru mu anladim diye iki uc kere sordum geri mi aliyorsunuz yani diye. sonra da bu basima geleni, onceki saskinliklarimda oldugu gibi yakin cevreme anlattim. neden saskinim cunku ben kendi ulkemde o anketlerin hic bi boka yaramadigini ogrenmistim. bugun de gittim mis gibi botlari geri verdim. sonra okula geldim, bilgisayarimi actim twittera girdim karsima cikan haberin basligi 'patlamada olen bagaj gorevlisi memleketine otobus bagajinda gonderildi.' o an ben insanligimdan utandim, sabahtan beri keyifliyim diye kendime kizdim, sinirlerim bozuldu. sevmiyorum lan siktigimin ulkesini, olesiye nefret ediyorum hatta. hayatimda nefret duygusunu hicbir seye karsi hissetmedim ben ama ulkem sagolsun ogretti o duyguyu da bana. biliyorum ben de bi patlamada olsem ben de bi bagajda postalanirim memleketime. ıste bu yuzden hayatim boyunca siktir olup gitmeye caliscam o ulkeden.
bana da benzer bisey oldu, targus cantam var, 5 senelik falan. boku yedi canta sokuldu falan her tarafi yeni canta bakarken aynisini gordum hepsiburada da baktim yaninda omur boyu garanti yaziyo. targus'a mail attim, 'omur boyu garanti diyo ama fatura/fis vs hepsi kayboldu ama canta boku yedi' diye.
cantanin fotograflarini istediler, yeni canta gonderdiler. 1 hafta falan surdu yenisinin gelmesi. targus'ta ingiliz. turkiyedeki distribitorlere falan gitsen cantanin bile kolisini ister orospu cocuklari.
not: eski cantayi da almadi targus, 'cope ativerirsin' dedi adam