bizzat onlarla karşılaştığım halde aradan bir sene geçti ben karşılaştıklarımı görmezden gelip inanmak istemiyordum.
çünkü aklımız eksik yaratılmış, akıl bunların varlığını çözemediği için insan inanmak istemiyor haliyle.
neyse bizim köyde oturuyorum. köyün yanından ana yol geçtiği için marketimiz vardı. orada gece 2 ye kadar bekledim evin yolunu tuttum gidiyorum.
aklıma bu yaşadıklarım geldi. içimden inanmıyorum olamaz falan diyordum. sonra birden yüreklendim ve içimden allah'a yalvarmaya başladım.
böyle bir şey varsa çıksın karşıma kendimi güçlü hissediyorum gibi şeyler diyordum içimden. amacım kafamdaki soru işaretlerini gidermekti.
bizim köydeki ev bayır gibi bir yerin en üstünde. oraya çıkmak için basamak yapmışlar. basamakları çıktım. en son basamaktan adımı atıyordum ki anormal bir şey çıktı karşıma.
yavru bir köpek gibi sesler çıkarıyordu. üzerime üzerime geliyordu. o an öyle bir şey oldu ki sanki bir el yüzümü sıkıyordu avuçlarında. yamuluyor gibi hissettim.
bana iyice yaklaşınca sıkışan yüzüm patladı ve bağırmaya başladım. ama öyle bir bağırış ki sanki yanardağ gibi patlıyordum.
sanki içime hava basmışlar bu dışarı çıkıyor gibiydi. ve bu istemsiz bir davranıştı.
kaçarak eve geldim. bembeyaz olmuştum. aynaya baktım anormal bir durum yoktu çok şükür.
daha sonra anladım ki bu bir uyarıydı. belki sevilen bir kul olduğum için böyle bir uyarı geldi ve inanmamı söyledi.
o günden sonra içimde en ufak bir şüphe kalmadı.