Bazen ekmek almam gerekiyor , fırına gidiyorum bir bakıyorum içerisi çok kalabalık,
İnanın utancımdan bir saat boyunca kapıdan dolanmışlığım var, içeri giremiyordum utancımdan.
Bugün yine ekmek almaya gittim eve döndüğümde ev arkadaşıma ekmek kalmamış dedim.
@I want to die: pastayla mı büyüttüler seni kardeş? niye utanıyorsun ekmek almaktan? Köy ekmeği olsa bir derece anlarım da normal ekmek de mi alamıyorsun?
normalde aşağıdaki kafeden bi şeyler yiyorum. orada çalışan mallarla konuşmamak için uzak duruyodum hep. sonunda yavşaklar kalkanı kırdılar. mal mal muhabbet uzadı. kürdo gel masaja götüreyim seni dedi. hehe yok ya falan dedim sonraki bi kaç gün gitmedim ama unutmamış yavşak nooldu kayboldun ortadan dediler zor kurtuldum götlerden şimdi gidemiyorum.
amına koyim mal mıknatısı falan var herhalde bende. dün ygs'ye gittim yol boyu en az 7-8 kişi bi şeyler sordu. okulun bahçesinde bekliyorum. en köşe yere geçtim. 2 tane mal var ileride. dedim bunlar şimdi yanaşır. kapının önüne çıktım sigara içmek için. bahçeye döndüğümde ortada yoklardı sonra nereden çıktılar bilmiyorum "kardeş sen de mi sınava giriyorsun" ahahah sınava girene kadar kurtulamadım. sınavdan çıktıktan sonra da herif beklemiş telefon numarası istedi.
Geçenlerde arkadaşım aradı telefonum uzun uzun çaldı. Üç dört kere daha aynısı olunca telefonu açmak zorunda kaldım. Hayatımda ki en kötü deneyimlerden biriydi.
@I want to die: sen delisin koçum. zevkini çıkar, bırak başkaları seni dert etsin, çevrenin başına bela ol...
Sokakta yürürken insanlarla göz göze gelmekten çok korkuyorum. Bunun için çok çalıştım aslında ıslıkla bile yürümeyi denedim.
ben de öyleydim. hatta hala öyleyim ama bu durumu eskisi kadar dert edinmediğim için zihinsel yönden daha rahat hissediyorum. niye diğerleri gibi değilim diye kendimi yer bitirirdim. uzun süreli bir depresyon dönemi geçirdim ve uzun zaman kendimi sorguladım. en son mutlu olmak için başka insanlara ihtiyacım olmadığına kanaat getirdim ve bu düşüncemle birlikte bir aydınlanma dönemine girdim. bu süreç boyunca hayatımda hiçbir şey değişmedi sadece dünyaya, olaylara bakış açım baya farklılaştı. şimdi insanlarla ilişkilerim eskisinden bile daha kötü. sosyal fobim vardı ama sanırım bu olay şizofreniye ilerledi. internette okuduğum bir çok şizofreni özellikleri ben de mevcut. ne zaman hayali arkadaşlarım olacak onları bekliyorum.
@leblebi: hehe aynen başta sorun bende diye düşünürken sonradan diğerleri aptal diye düşünüp rahatlıyor insan. sokakta yürürken zaman geçirmek için aptal hikayeler uyduruyodum sonra boku çıktı. sürekli ortamdan uzaklaşmak için kafamda başka şeyler düşünmeye başladım. biriyle konuşurken konuşmadan kopup sonra tabi öyle falan deyip toparlamaya çalışıyorum ahaha
@I want to die: https://i.imgur.com/bSXuXkp.png
Bazen oynadığım oyunlarda insanlara çok kızıyorum ve kendimi kaybedercesine ağzıma geleni söylüyorum. Onlar bunun üstüne benden skype istiyor ben bunlar bile çekiniyorum. Sadece oyundan çıkıyorum.
