susarlar sesini bogmak isterler
yarimdir kiriktir sirca yuregin
ciglik cigliga yari geceler
kardesin duymaz eloglu duyar
cogalir engeller yurur gidersin
yuregin ta$iyip goturur seni
nice selden sonra kumdan otede
karde$in duymaz eloglu duyar
yikilma bunlari gordugun zaman
umudu kesip de incinme sakin
ac yuregini bir merhabaya
karde$in duymaz eloglu duyar
zülfü livanelinin türkiyede yasaklı olduğu yıllarda isveçte plaklarını çıkardığı bir dönemde türkiyenin burnunun dibindeki bir yunan adasında konser vermeye geldiği gece birkaç kilometre ötede ışıklarını gördüğü ülkesine olan hasretini adadaki konser sonrası aktardığı şarkısı. eloğlu kendisini türkiyenin burnunun dibindeki bir adada dinleyebilen yunanlılar, kardeşin ise birkaç dakika mesafe uzaklıktaki türkiyenin insanlarıdır.
@hay sokiim: gerçek livaneli budur diğeri o öldükten sonra yerine geçirilen bir yunan türkücüdür
