bu toprakların nadide güzelliklerinden biri. zor bir tatlıdır. istanbul'da saray ve zeynel güzel yapar. sakız gibi uzar. karamelize yanığını tutturmak ustalık ister. diğer bütün sikindirik pastane ve tatlıcılarda muhallebi gibi bi şeyin üstüne yalandan kahverengi verilerek yapılır. onlar iğrençtir. zaten adı da sadece kazandibidir. yersen. ben yemem. neyse dün gece istiklaldeki sütiş'e girdik. girince fark ettim ki ulan ben buraya ilk defa geliyorum aq olaya bak. neyse dolabın önündeyiz, tatlılara bakıyoruz. 2 dalyarak da bizi yönlendiriyor şunu deneyin bunu deneyin diye. ben kazandibiyle gözgözeyim o sırada, ulan diyorum iyi görünüyo lan bunlar. hakkıyla yapılmış gibi görünüyor diyorum. adama dönüp sordum, bunlar tavukgöğsü kazandibi mi diye. yok dedi ayrı ayrı var bizde dedi. ya tavukgöğsü ya kazandibi. hay aq dedim içimden. ama hala bakıyorum ve iyi görünüyo lan diyorum. tamam dedim ya ver kazandibini aq. neyse oturduk, geldi tatlılar. hala bakıyorum ya ulan bunun kıvamı belli yani ben yanılmam. bariz tavuklu bu. bi kaşık aldım ve harbiden tavukluydu. ama saray ve zeynel 9,5 puansa bu 7,5 puanlık bir kazandibiydi. yine de beklediğimin epey üstünde bir tatla karşılaşınca mutlu mesut sıyırdım dibini. çıkarken de o dalyaraklara diyecektim lan kazandibiniz tavuklu işte yarrağım ne biçim ustasınız aq bi sikimden haberiniz yok diyecektim demedim. çünkü sikime kadar ya. kim bilir hangi köyden gelmişler, benim gibi istanbulluya kazandibi öğretiyo aq yavşakları. ibneler.