karanlığa kırpılan göz kapağı, belki gecenin rengini değiştirir, ne boktan kelimedir belkilerin
seni değiştiribilme gücü, bilinmezliği sertçe bir o kadar namertçe içine alırsın.
soykırıyorum kendimi yok ederek, yok oluş fermanımın çapını düzlemek için.
katlediyorum bütün güzel duyguları en folloş olmuş haliyle, sevmek mi, ne zaman içine alacaksın beni onu bunu şunu?
öldürüyorum bilerek içimden gelen saf gülümsemeyi, gebe kalınacak kurnaz duyguların canımızı çıkarmasından korkarak!
kaybediyorum işte ruhumu, tekrar bulurum belki, kim bilir?
günahlarımın üstüne tükürüyorum, sağanak yağmurun içinde tanrı bana pek aldırış etmez.
itkopuk.