Bir anda yıkılmış dünyamın farkına vardım. Aslında bir anda yıkılmamıştı. Koşa koşa bir içkiye sarıldım. Nefesimi almadan dipledim. Niye diye sormayı bırakmıştım. Bırakamıyor insan. Az önce yine sordum. Yağmurun her damlası, diplediğim her içkinin bir damlası karışıyordu. Deliler gibi yürüyordum. Şu sıralar herkes bana deli diyor. Herkes kendi deliliğini bende görüyor. Kimse beni anlamıyor demiyeceğim. Bu aptal insanlar zaten hiçbir şey anlayamazlar kendileri dahil. Şu an sarhoşum. Öyle boş sarhoşluk değil boş vermişlik bir hoşluk. Koşar adımlarla yürüyorum. Belki adımlarımda seni düşürürüm diye. Kurtaramıyorsunuz, zaten hiçbirinşz bir can yeleğine sahip değilsiniz. Boğulduğumu bile bile tekne satın alıyorsunuz. Az önce hiç ummadığım kadar dipledim içkimi. Kendimi seviyorum, çok iyi anlaşıyoruz. Seni seviyorum. Düşmüyorsun ceplerimden ne yapayım. Bir gün çok kötü soyuldum, donuma kadar aldılar. Sersefil eve gittiğimde yarım kalmış şarabımı dipledim ve soyulan donum ve sen vardın. Düşüremiyorum,atamıyorum,kaybedemiyorum seni. Seni seviyorum. Geçenlerde düşürdüm sanmıştım ıarayıp bulamamıştım seni. Uzun süre sonra aynaya bakınca kaybetmediğimi anlamıştım. Beni unutma, unutsan da hatırla.