yaveri hasan yüzbaşı anlatıyor;
attaboy bir gün köşkünde oturup içli içli sigarasını içiyordu. gittim sordum;
-paşam neden dertli dertli çekiyorsunuz sigarayı, bak yandan yanmış amına koyim.
atamız farketmediğini söyleyip sigaranın yanmayan tarafını cebindeki çakmakla yaktı ve içmeye devam etti. içimden bak amına koyduğum malına dedim.
baktım konuyu salak yapıyor hemen tekrar sordum.
-atam bir derdiniz mi var?
- otur çocuk şöyle. dedi. ve anlattı;
-bugün bi köye gittik orada bir hanımefendi gördüm ve çok beğendim
-atam beğendiyseniz keşke alıp getirseydiniz
-alayımda yaver efendi latifeye nediyecektim? senin koca götün beni kesmiyor artık köylü mi sikicem diyecektim?
-yok atam latife hatun olgunlukla karşılardı bu durumu, keşke iletseydiniz.
bu konuşma attaboy 'ün fikrini değiştirmiş olacakki hemen kalktı gitti tekrardan köye, kızı almaya.
ama köydeki kızın ailesi tam bir islamcı olduğu için attaboy kızı istemeye biraz çekiniyordu. yanına camii den bir hocaefendi alarak koyuldu köye.
ilk önce kızın babasını etkilemek için bir söyleyiş gerçekleştirdi köyün meydanında. atamız vira verdi gazı köylülere,
yok efendim köylüler bizim veli nimetimizdir, yok efendim en çok hizmet köylülere gidecektir. kürsüden indiğinden attaboy kulağıma yaklaşıp, kızı aldıktan sonra tipini siktiklerim nasıl yediler ama diyip gülerdi.
atamız köylüye evinize ziyarete gideceğini iletmem için bana emir verdi.
-efendi atamız sizinle hayırlı bir muhabbet için görüşmek istiyordu.
-buyursun paşa hazretleri her zaman kapım açık.
atamızla birlikte o akşam gittik kızı istemeye. evleri leş gibi ırgat kokuyordu, ama atamız kararlıydı gözüne kestirdiğini sikerdi. kızı alıp gidecekti.
konu içerisinde birden atamız hava atmak için bana sordu;
-söyle bakalım yaver bu milletin efendisi kimdir?
-milletin efendisi her zaman türk köylüsüdür paşam. dedim ve devam etti.
- türk köylüsü "efendi" yerine getirilmedikçe memleket ve millet yükselmez!
tabi bu durumdan etkilenen ırgat baba hemen atamıza kızı verdi.
attaboy kızı alıp köşküne hizmetçi kılığında soktu, latife hatundan saklamak için.
boş vakitlerinde attaboy bol bol hizmetçiye kayar, çığlıkları köşkte nöbet tutan askerlere bile giderdi çoğu zaman.
prof. mahmut esat bozkurt
kaynak: tan gazetesi, 10.11.1942
ne artı ne eksi vereceğim ki ömrünün 15 dakikası tamamen boşa gitmiş gibi hisset.