yemin ediyorum peygamber olurum. niye mi ? çünkü bu bilkan denen kürt tipli herif ilkokulda ögle arasında evden getirdigi yumurtalı ekmegi yiyip sınıfı leş gibi kokutan kolu komşunun çocuklarına alıp giydirip daha sonra eskidi diye mahalledeki fakirlere verdikleri kıyafetleri giyen ezik orospu çocugunun teki de ondan. ama bi artisi var. peki nedir o artisi ? ne kadar ezik bi orospu çocugu oldugunun farkinda degil. işte olgunlukla çocukluk burada birbirinden ayrılıyor. ama siz beyninizi kullanıp eksikliklerinizi görebilen birisi olmanın artisini yasayamiyorsunuz çünkü yaşam enerjiniz elinizden gitmiş oluyor. ama bu hayatin her alanında sikilmiş ezik orospu çocugu beyinsel yetirsizliginin artisini yasiyor kendi mallıklarını göremiyor ve spastik bi orospu çocugu olmasına ragmen hayata tutunmuş çevresine mutluluk saçan bi gerizekalı olarak yaşamına devam ediyor. hayat işte böyle şekilleniyor yani aslında çok basit. peki diceksiniz senin ne artin var ? ben ultra supersonik bi zekaya sahibim. kendimi böylemişim gibi şartlamamama ragmen hatta bi gerizekali gibi ortalıkta dolanıyor olmama ragmen sürekli zeki oldugum gerçegiyle yüzleşiyorum hemde kendi içimde degil. sosyal çevremde her statüden insan bunu görebiliyr ve bana açık seçik söylüyor. ama eksiliklerimin farkinde oldugum için onların söylediklerine kapılıp saçmalamıyorum. biraz daha zamana ihtiyacim var biraz daha birikim yapicam ve daha sonra sikmedigim kari kalmıcak :dd
etrafıma bakıyorum, sokakta gezerken, bir yerde otururken falan tanımadığım insanları gözlemliyorum, hepsi aşırı mutlu ve bıkmadan yaşamak istiyorlar. sanki ben baktığımda yapmakta oldukları şeyi ömürlerinin sonuna kadar yapmak istiyorlar gibi. nedir sizi bu denli mutlu kılan? rol mü yapıyorsunuz, havanız kime? boynunu kırasım geliyor bu tiplerin. tanışmak, sormak istiyorum neden böyle davrandıklarını. tanıdığım arkadaşlarımdan en az 2 gömlek biri olmasam tamam diyip kabulleneceğim diğerlerinin havasını. ama biliyorum, her biri benim zekamın yarısına sahip, yine de gülüyorlar, çok mutlular. bazen kendimi öyle bir şey düşünüyorum yakalıyorum ki; bir insan nasıl bu kadar zeki olabilir diyorum kendi kendime. eksiklerimi de saklıyorum kimse bilmiyor. mesela göbeğimi içine çekerek geziyorum fit sansınlar diye :ddd çok da başarılıyım bu konuda. sen nasıl kilo veriyorsun, senin yerinde olsaydım diyorlar, cevap vermiyorum çünkü coolum. biriyle konuşuyorum mesela herhangi bir konuda, herhangi gereksiz bir şey üzerine diyelim. off midem bulanıyor onun çabalamasını görünce. yetersizlikten kırılıyor herkes. şunun bi anasını sikeyim diyorum içimden, kitlenip kalsın karşımda diyorum. seri cümlelerle boğayım da rezil edeyim yüzüme bakamasın diye düşlüyorum. sonuç olarak yüzlerine de vumuyorum, alçak gönüllü olmaya çalışıyorum biraz. etrafta hataylı, erzurumlu, ankaralı tipler dolu ama hiçbirini ezmiyorum. bu cümleyi boş geçebilirz. bunu da geçelim. müzik konusuna gelelim mesela. dinledikleri müzikler falan iğrenç. yutupta 4 milyon izlenmiş videoları falan bunu biliyor musun güzel şarkı diyorlar. güzelmiş deyip geçiyorum bunları da. dinle sen amk. geyik yapmaya çalışıyorlar mesela, güya eğlenecek ya, arkadaşlarla geyik yaptık, sohbet ettik diyecekler. sikeyim geyiğinizi. yüzyılın en klişe cümlelerini kuruyorlar, yüzümü başka yöne çeviresim geliyor biri konuşurken. bi sus amk bana bırak, kulağıma fısılda ne demek istediğini, ben açıklayım güzel güzel. bir de anası küçükken bıldırcın yumurtası içirmiş gür sesli, doğulu tipel var. bunların olayı da demogoji. mantıklı tek cümle kuramıyor. ehuehe ehue harr harrr. hee tamam anladım. güzelmiş. insanlıktan ümidini kesmemek elde değil. bi tane söz vardı güzel bir şey. unutum şimdi. unutmasam da paylaşmazdım belki, gına geldi bu söz paylaşanlardan.
Oğul!
Güçlü, kuvvetli, akıllı ve kelamlısın. Ama bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen sabah rüzgarlarında savrulur gidersin.. Öfken ve nefsin bir olup aklını mağlup eder. Bunun için daima sabırlı, sebatkar ve iradene sahip olasın!.. Sabır çok önemlidir. Bir bey sabretmesini bilmelidir. Vaktinden önce çiçek açmaz. Ham armut yenmez; yense bile bağrında kalır. Bilgisiz kılıç da tıpkı ham armut gibidir. Milletin, kendi irfanın içinde yaşasın. Ona sırt çevirme. Her zaman duy varlığını. Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandır.
İnsanlar vardır, şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölürler. Dünya, senin gözlerinin gördüğügibi büyük değildir. Bütün fethedilmemiş gizlilikler, bilinmeyenler, ancak senin fazilet ve adaletinle gün ışığına çıkacaktır. Ananı ve atanı say! Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir. Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin. Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma! Gördün, söyleme; bildin deme! Sevildiğin yere sık gidip gelme; muhabbet ve itibarın zedelenir...
Şu üç kişiye; yani cahiller arasındaki alime, zengin iken fakir düşene ve hatırlı iken, itibarını kaybedene acı! Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Haklı olduğun mücadeleden korkma! Bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli (korkusuz, pervasız, kahraman, gözü pek) derler.
En büyük zafer nefsini tanımaktır. Düşman, insanın kendisidir. Dost ise, nefsi tanıyanın kendisidir. Ülke, idare edenin, oğulları ve kardeşleriyle bölüştüğü ortak malı değildir. Ülke sadece idare edene aittir. Ölünce, yerine kim geçerse, ülkenin idaresi onun olur. Vaktiyle yanılan atalarımız, sağlıklarında devletlerini oğulları ve kardeşleri arasında bölüştüler. Bunun içindir ki, yaşayamadılar.. (Bu nasihat Osmanlıyı 600 sene yaşatmıştır.) İnsan bir kere oturdu mu, yerinden kolay kolay kalkmaz. Kişi kıpırdamayınca uyuşur. Uyuşunca laflamaya başlar. Laf dedikoduya dönüşür. Dedikodu başlayınca da gayri iflah etmez. Dost, düşman olur; düşman, canavar kesilir!..
Kişinin gücü, günün birinde tükenir, ama bilgi yaşar. Bilginin ışığı, kapalı gözlerden bile içeri sızar, aydınlığa kavuşturur. Hayvan ölür, semeri kalır; insan ölür eseri kalır. Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı... Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli. Savaşı sevmem. Kan akıtmaktan hoşlanmam. Yine de, bilirim ki, kılıç kalkıp inmelidir. Fakat bu kalkıp-iniş yaşatmak için olmalıdır. Hele kişinin kişiye kılıç indirmesi bir cinayettir. Bey memleketten öte değildir. Bir savaş, yalnızca bey için yapılmaz. Durmaya, dinlenmeye hakkımız yok. Çünkü, zaman yok, süre az!..
Yalnızlık korkanadır. Toprağın ekim zamanını bilen çiftçi, başkasına danışmaz. Yalnız başına kalsa da! Yeter ki, toprağın tavda olduğunu bilebilsin. Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise, sessizliktedir. Bağırarak sevilmez. Görünerek de sevilmez!.. Geçmişini bilmeyen, geleceğini de bilemez.
Osman! Geçmişini iyi bil ki, geleceğe sağlam basasın.
Nereden geldiğini unutma ki, nereye gideceğini unutmayasın
salak orospu çocuğu okuyodum ben başlığı siktir ol git yine bi kaç ay gelme
meyadanı onlara birakiyosun yani ozaman asil sen gerizekalisin o salaklar yasiyoalr hayatlarini onlar fakinda degiller mal olduklarinin falan diye düşünüyosun ve hayata katılmiyosun asil salaklik bu oluyor işte. gavura kızıp oruc bozmus oluyosun amk salagi. zeki insanlar keşfedilmeyi beklerler ama daha zeki olan insanlar hayatta böyle birşey olmadgini bilenlerdir. salaklik ve zeka arasinda bi fark yok dıştan bakildiginda. çünkü ya bütün döngüyü çözüp ona ragmen hayata adapte olucak sebepler bulup hayatın içine girip yaşarsın, yada kendi eksikliklerinin farkinda olmayip hayatın zorluklarının vs nin farkinda olmayip yine hayatın içinde yaşarsın. bu ikisi arasinda fark yoktur. zeki insanlar salak gibi gözükmemek için sıradan insanlarla arasında bi fark oldugu izlenimini vermek için hayatı diledikleri gibi yaşayamazlar. ama dedigim gibi biraz daha zeki olanlar salak gibi gözükmeyi göze alip hayati yasayanlardir. ama bunlar arasinda çok çok salak olan insanlarda vardir. bu ayrimi yapabilmek için samimiyette derinleşmek gerekir. ozaman insanların nsl bi karakteri oldugu ortaya çıkar. kimin güçlü akıllı zeki oldugu ortaya çıkart. dikkat edersen salak insanlar samımiyetten kaçarlar çünkü güçlü degillerdir. ama zeki insanlarda samımiyet ararlar çok gereksiz bi şekilde. bu çok büyük bi döngü arkadaş sabaha kadar yazaibliriz istesek
Uzun yazma lan davaro kisa yaz da anlayalim amina koyyim
amk salagi demem şu ; zeki, çocuk, olgun, salak ,, bu sifatlarin görüntüsel olarak bi farkları yok. yani siz toplum içinde ben zekiyim diye hareket edebilirsiniz bunun sebebi salak gözükmemek içindir. ama salak gözüken bi herif hayatini yasiyordur, kari kiz sikiyodur. ama bu herif harbiden salak abicim. olabilir harbiden salak olabilir ama hayatini yasiyor ama sen ? sen ben zekiyim diye kasiyosun veya kendini eksik görüyosun ve kendini kandiriyosun. halbuki zaman geçip gidiyor ve bu hayat senin hayatin başka ihtimal yok geçmişin için ne yaşadıysan o senin geçmişin oldu. ama seni hayatini yasamani engelleyen şey salak gibi görünmemek. çünkü salak gibi görünüp aslinda zeki olmakla, harbiden salak olup salak gibi görünmek arasinde hiç bi fark yok. bu yüzden samimiyet istyor insan çünkü farkin orada belli olucak. normal insan ilişkilerinde ise samimiyete çok fazla yer yoktur. herkes rol yapar geçer. bu yüzden senin aslında salak diye konumlandırdigin insanlar senden çok daha zeki olup hemde bunu en dipten kabullenmiş ve hayatin tadini çıkartarak yaşıyor olabilir. ama diger taraftan harbiden gerizekalıda olabilir. bunu anlayamazsin, o insanla samımi olana kadar ..
ve insan o samimiyette farkinin ortaya çıkacagını düşünür. hep böyle yaşarsın. sonra karının biri gelir seni adam yerine koymaz hayatini siker gider. ondan sonra salak salak aglarsin kenarda. çünkü sen o kariyla harbi samimi olmuşsundur farkini ortaya koymuşsundur ama bu bes para etmemistir. neden mi ? çünkü o düzlemde hepimiz ayniyizdirda ondan. herkes ayni olum farklı degilsin hiç bi farkin yok senin. karakteri yanlis yere koyuyosundur bunun adi. yani 2 çeşit hayat var. bi üst bilinç bide alt bilinç. üst bilinç kibirle doludur. ama bazi insanlarda alt bilinçde kibirle doludur. samimiyette çok farklı oldugunu düşünür. halbuki samımiyette hepimiz ayniyizdir. hepimiz asıl gerçegi bilen ve bunun üst bilince tasimak istemeyen ruhlariz. ve hiçbi farkımız yok. bunu görebiliyor olmakda fark yaratmaz çünkü üst bilinçsel alanda bu belli olmaz. yani o kibirsel alanda salak da olsan böyle bi döngüyü çözebilecek kadar zekide olsan farketmez. bu yüzden hayat çok karmaşık amk yhaaa tripleri vardir insanlarda
sosyal anlamda sakat tipler zekanın ardına sığınıyor lan bunu farkettim.
devam edin arkadaşlar çok güzel yazıyorsunuz. biz ya gerçekten zeki olan ya da zekimiş gibi görünen, yani bu sahteliklerden ve ikiyüzlülüklerden beslenen hayata karşı duruşu olan insanlar olarak ne yapmalıyız?
meydanı onlara bıraktığım söylenemez. mesela böyle alt seviye bir grupla konuştuğumda, aralarında bulunduğumda bu söylediklerimi yapıyorum. kendi kendilerini yavaş yavaş öldürsünler diye onları kendi doğrularıyla baş başa bırakıyorum, ezikliklerini benimsesinler ve hiç sorgulamadan aynen devam etsinler diye müdahaleden kaçıyorum. ama kendi çapımda gördüğüm max 2-3 arkadaşım için savaşıyorum adeta. onları bu ortamlardan uzak tutmaya çalışıyorum, son derece samimiyim bunlarla, ara sıra da sevişiyoruz. anlatamadığım ya da senin anlamadığım nokta şu; ben uzak durmaya çalıştığmı halde yeterince uzaklaşamadığım ve onların çarpık kültürlerinin içine sık sık daldığım bu gruplar kendi kısıtlı imkanlarıyla nasıl sıkılmadan yaşıyor ve mutlular, ben ise neden sıkılıyorum ve onlar gibi neşe saçamıyorum. beynimde tümör çıkacak düşünmekten. karışmak istemiyorum aralarına zorla çekiyorlar. bu yüzden onlara meydanı bırakmak gibi bir şey söz konusu değil. alın sizin olsun zaten, benim kurtardıklarım bana yeter. varsa şekliniz bizim meydana bekleriz :dd şimdi biraz boş cümle geçelim. havalar da ne kadar sıcak oldu. bugün askılı giymiş ve etek giymiş kızları dikizledim. metro yedim, çay içtim. mühokürt`ün ailesi diyarbakırdan mersin`e göçmüş. insan istanbul`a falan göçer asfghahd. yaz tatili için de bitlis`e gidiyormuş. konuya dönelim yeniden. dediğim gibi, hayatın içinde yeterince yer alıyorum. bu tipler beni korkutmuyor, korkutacak bir şey yok çünkü ellerinde. yine de bir süre sonra sıkılıyorum.
saydığın sıfatlar görüntü olarak tabii ki bir fark yaratır. ben de tam olarak bundan bahsediyorum zaten. iç dünyalarına girdiğimde de dış görünüşlerinin ne kadar doğru yansıdığını anlıyorum diyorum. tam da olması gerektiği gibi. seviniyorum böyle olduğu için de. yoksa hayat daha sıkıcı olurdu. senin bahsettiklerine katılmıyorum. salak görünen biri salaktır, salak gibi bir hayat yaşar. eğer benim dediklerime uymayan biine yani mal gibi takılıp aslında çok mantıklı hareket eden, hayatını da mallığını kabullenip mutlu mesut yaşayan birinin ne kadar süper bir insan olduğunun farkına varmam için samimi olmam gerekiyorsa, onun aptallıklarını görmezden gelip aramızdaki samimiyet duvarını yıkmam için epey çalışmam gerekecektir. tabii bu da, senin bahsettiğin tipte insanların -gerçekten- var oluşuna ve hayatın beni onlarla karşılaştırma ihtimaline bağlı.
diğer malların hayatlarındaki,karakterlerindeki tutarsızlıkları,boşlukları,saçmalıkları görüp yaşamaya devam ediyosun.adamlar bunu farkedemedikleri için gayet mutlular.aslında sadece mutluluk da değil bütün duyguların için geçerli.üzülmen de kızman da sevinmen de hep yarım yamalak çünkü kendi hayatındaki boşlukları,tutarsızlıkları farketmişsin.gene de bundan da değişik bi haz alıyosun farklı olmak kendini iyi hissettiriyor ve bu mallarla fazla samimi olmama gerek yok hayatımın geri kalanını böyle sürdürürüm diyosun.
esas göt oluş o sürüden birine aşık olunca yaşanıyor.insanlarla onları belli mesafede tutacak şekilde bi konuşma refleksi geliştirmişsin ama kızla da samimi olman lazım.burda o salak dediğin elemanlar kızla samimiyeti ilerletirken sen hep o ilk baştaki mesafedesin.sonra seni hayatta tutan o farklı olma hazzı acıya dönüşüyor.bildiğin ne varsa unutuyosun.eskiden kendini akıllı hissettirecek şeyler düşünüyodun şimdi sadece değersizliğine konsantresin.bir de aynı türde doğmak dışında hiçbir ortak yanının olmadığını düşündüğün insanlarla aynı aşk acısında birleşiyosun
bu da ayrı koyuyor insana iyice içine kapanıyosun.kız seni tanısa senin farklı olduğunu düşünür mü?hiç zannetmiyorum.hadi sen çözemediğin iletişim sorunlarını hallettin kim birini tanımak için o kadar kafa yorar ki.ben hiçkimse için yormadım en azından
