@Gagfa Ne Amina Koyim: metalcilik şöyle metalcilik böyle diyen tipleri ciddiye almıyorum gagfacım
https://www.youtube.com/watch?v=YKtyOovTCQg
@cavci: :ddd noise o
https://www.youtube.com/watch?v=NPhbqdssInw al sana black death xd bi bogu begenmiyon ama daa napalm xd
@dogukan: ananın eleğe dönmüş patlak amını bakire diye şeytana adiyim.
@dogukan: püf al sana mis gibi black death https://www.youtube.com/watch?v=jsDiRsnN7xc
@lokman: entrylerinin yarısı sik beni kocacım olan ağır vasıta şoförü kılıklı,kendi kendine şizofrenik derealizasyonlar yaşayıp zamanın kıymetini yitirmiş ağır geri zekalı lokman yine ıkına ıkına bir tespit yapmış.
mutluluk-mutsuzluk arayışındaki duygular evreni için yaptığı hesapta evrenin genişlediğini ihmal etmiş yazar. bir kere evvela hayali inflaton parçacığının evrenin ilk yedi milyar yılında yaptığı etki gibi, bir negatif çekim, duygular evreninde de hükmeder. dahası genişleyen evren artık genişlemiştir. eksi yöne gittiğinde geldiğin geçmişi değil, başka bir geçmişi/geleceği görürsün(benzeri şekilde özel görelilik ilkesi de geçmişe değil, geleceğe gidilebileceğini ifade eder). ilaveten, ilk şişmede ivmelenme inanılmaz büyük, sonrasında ise karanlık enerjinin etkisinde yine artan bir ivmeyle fakat ilk yedi milyar yıla göre daha düşük bir oranda devam edegelir. insanın iç dünyası da şişer azizim, duygular da genişler, dolayısıyle mutluluk ve mutsuzluğu baryonik madde gibi algılarsan, işte onların arasındaki mesafe de artar. ve lakin her kul görünene aldanır da mutluluğu baryonik madde, mutsuzluğu da bazen uzaklaşan madde veya antimadde gibi dayatır kendine. çünkü ilk görüşte evrenin şişmesini bu madde üzerinden algılarız. halbuki şu an belki de ışıktan hızlı uzaklaşırken evrenin bir ucundan, ruhumuz bile duymuyor.
hasılı kelam, mükemmel mutluluk madde denen varlıktan değil, tıpkı dış evrenimizdeki gibi, madde algısına olan yaklaşımımıza bağlı.
nasıl ki bir parçacığın herhangi bir yerde olması, sadece olasılık dalgalarının en tepe noktasına gelmesi ve bazen baktığımız yerde belirerek diğer olasılıkları öldürmemiz ile (dalga fonksiyonunun çökmesi) oluyorsa; mutluluk/mutsuzluk da bizim sadece gözleyerek dalga fonksiyonunu çökertmemizden ibaret.
yanisi iç dünyamız da kaotik bir higgs okyanusudur, orada kontrolümüz biraz daha fazla. öyle ki sırf biz oraya bakıyoruz diye orada beliren parçacıklar vardır(ki bu dış evrende de var).
bu sebeple güzel bakmak gerek, mükemmel mutluluk evrende değil, gözlerimizdedir.
şu evrende her şey kendi olması gerektiği yerinde, tuvalet deliğine bakmak da senin elinde, kara deliğe bakmak da.
feynman güzel demiş; bir elektrik tabancasından çıkan elektron fosfor perdeye giderken; aynı anda hem düz bir yol izler, hem kıvrımlı bir yol izler, hem dünyanın etrafında bir kaç tur atar, hem andromeda galaksisinin etrafında dönüp gider... ve bunların hepsini aynı anda yapar. biliyorum kabullenmek zor, ama evrenimiz böyle...
@badgerwhatf: cavcı gibi bir hayatsız orospu çocuğu bile vurunca bu kadar miyaklıyosan demek ki hepsinden malsın kardeş.