komşudur, en iyisinden hem de.
öğrenciyiz daha, tutmuşuz evi, alt katta travesti oturduğunu öğreniyoruz, kirası ucuz diye ses etmiyoruz, ilk başlarda var bir tedirginlik, hem de çok, ama alışıyoruz sonra.
sürekli alt katla ilgili geyikler dönüyor evde, misafirlerin, bizim taşak malzememiz o, ortamlarda onun üzerinden prim yapıyoruz, geçiyor günler. aylarca altlı üstlü oturuyoruz, tek bir kelam etmeden.
bir gece, gecenin üçünde, sarhoşun teki silah sıkıyor merdivenlerde, polise bile haber vermiyoruz; etliye sütlüye karışmayacağız güya...
bir gündüz, merdivende karşılaşıyoruz, gözü mor, gözünün içi kırmızı, alnında sargı bandı, geçmiş olsun bile demiyoruz; gerek yok zira...
günlerden bir gün, aile gelecek oluyor memleketten, soruyoruz, lan ne yapalım? arkadaşlarla evleri takas edeceğiz bir haftalığına, yok yok olmaz, evdekilere ev kombili dedik arkadaşların evde elektrik bile yok. bizim eve gelseler,arlısı geliyor, arsızı geliyor alt kata, gün içinde ara ara duyulan iniltiler de cabası, o da olmaz...
cesaret topluyorum, sanki dar ağacına gidiyormuş gibi, cümleler hazırlıyorum, ona söylemek için, zile basıyorum. kocaman bir gülümseme, buyrun diyor?
- ben üst komşunuz (maalesef)
- biliyorsunuz, aylardır sizden hiç şikayetçi olmadık (yemedi)
- olmaya da hakkımız yok zaten (yalan)
- ama...
- bu haftasonu ailem gelecek...
- sizi incitecek bir şey söylemekten de korkuyorum ama.. (yalan)
- biraz dikkat eder misiniz? yaşlı insanlar...
- tedirgin olmasınlar...
+ sen hiç kafana takma, ben hallederim...
- çok teşekkür ederim... burg ben bu arada...
+ gül ben de, çok memnun oldum..
şaşırıyorum. kendime kızıyorum. kendime çok kızıyorum hatta...
haftasonu oluyor... aile geliyor memleketten. onun katının önünden geçiyoruz, hiç ayakkabı yok.
yarın oluyor, hiç ayakkabı yok, hiç ses yok..
ertesi gün oluyor, yine ayakkabı yok...
bakkala bile çıkmayan komşumuz, evi terk etmiş..
bizimkiler kaldıkça kalıyor, 6. gün geçmiş, hâlâ ses yok..
tam bir hafta sonra geri dönüyor; ama bizimkiler hâlâ benim yanımda.
7. gün içinde, merdivenlerden yukarı çıkıyoruz annemle. annem merdivenlerin ne kadar kötü koktuğundan şikayetçi oluyor, merdivenlere sıçan kediler üzerine muhabbet ederek yukarı çıkıyoruz, o sırada ev arkadaşımla karşılaşıyoruz, selamın ardından biraz daha çıkıyoruz ve onun katının önünde geçiyoruz, o kat, oda parfümü kokuyor...
o akşam gidiyor bizimkiler, ev arkadaşımla muhabbet ediyoruz. oğlum lan diyor, "siz bugün eve çıkıyordunuz ya, tam o sırada "bu alt kattaki travesti" kapıyı açtı, pıs pıs oda parfümü sıkıp hemen içeri kaçtı, niye yaptı anlamadım, hahahaha" diyor.
annemin merdivenlerin pis kokmasıyla ilgili şikayeti aklıma geliyor, "gül" onun adı diyorum, sus diyorum gerizekalı, sus...
insan olmak, öğrenilen bir şey değil galiba; utanıyorum
yanagından süzülen gözyaşını yere düşene kadar sikeyim
gel gül dedi bülbül güle gül gülmedi gitti
bülbül güle gül bülbüle yar olmadı gitti
geçen bi tanesiyle muhabbet ettik samsun'da askerliğini yapmış. ciddi ciddi anlattı. garipti çok.
bi tanesini tanıyorum ne zaman küçükbeyoğlundan geçsem takılıyor peşimde amk
