o akşam kolera'nın iyi insanları,
ruhlar aleminin gece bekçilerine kıskandırırcasına,
sado'nun hala ışıldayan bedenini beklemeye koyuldular.
ruh kemikten ayrıldığı vakit,
darbukacı balık ayhan, üzerine örtü koyduğu darbukayı çaldıkça,
kolera'da yaşayan softaların tüyleri diken diken oldu.
kolera'nın kadınları, arap sado'nun ruhuna,
puma zehra'nın verdiği haplarla helva kavurup, mahalleliye dağıttılar.
ve hiç ölmeyecek sandıkları, yılların kabadayısını ağır ağır mezara indirdiler.